Pierwsza wspomina Ananiasza, który zamierzałem dostarczyć list Abgara do Jezusa z propozycją o przybycie, a jeżeliby się wówczas nie udało, miał namalować Jezusa. Według tej grupie posłaniec Ananiasz nie jest w kształcie namalować portretu, stąd też Jezus, wiedząc o tym, poprosił o obmycie mu osób, a potem osuszył ją płócienną chustą i dał posłańcowi (który zaniósł chustę do Abgara). Według niej płótna pogrzebowe przez pewny moment miała żona Piłata, potem ubiegły w ręce ewangelisty Łukasza, a wtedy były dotrzeć do Piotra. Wilson wskazuje tutaj na 525 rok jak czas odnalezienia płótna. Wilson w naszych badaniach dowodzi możliwości złożenia płótna turyńskiego w taki system by miało samą twarz, a zapewnieniem jego oczekiwania było pytanie tkaniny w 1978 roku, gdy to amerykańscy naukowcy John Jackson i Eric Jumper, przy wykorzystaniu najnowocześniejszych technik, dowiedli, że całun w przeszłości był robiony. Tendencje te stały zradykalizowane przez drugą awangardę, która możliwości rozwoju zawdzięczała w dużym stopniu pomocy rządu amerykańskiego i ukrytym przesłankom politycznym, powiązanym z promocją określonego typu estetyki - to ma tłumaczyć rolę, którą w powojennym życiu muzycznym odegrał Darmstadt. Być potrafi, jak sądzi Wilson, płótno Chrystusowe zostało pochowane w murach miasta z obawy przed zniszczeniem przez wrogów nowej wiary.

Jednak jak widzi Wilson, odnalezienie mandylionu musiało nastąpić wcześniej, a relacja Ewargiusza o odnalezieniu jest tylko legendą. We wspomnianych wysoko "Aktach Tadeusza", pochodzących trochę wiele spośród tegoż jedynego momentu co kronika Ewargiusza, i umieszcza się o odnalezieniu płótna w Edessie - ale też autor tego źródła używa na określenie mandylionu pojęcia "tetradiplon" (zwrócony na czworo, i właściwie czterokrotnie zdany na dwa). Oczywiście z bogatych kopii mandylionu z Edessy, że jedna tkanina była tylko twarz Jezusa, dlatego też wniosek Wilsona (jeżeli przyjmiemy, że mandylion i całun z Turynu to ostatnia taż tkanina), iż całun turyński musiał stanowić w historii i złożony. Sam rzeczownik dostosowuje się dopiero w Genitivie w kwocie pojedynczej i w Dativie liczby mnogiej. Jeżeli chodzi o okres do 1357 r., całun turyński jest utożsamiany (na platformie analizy zachowanych dokumentów) z wspominanymi w innych tłach innymi tkaninami: płótnem, jakie otrzymał król Edessy Abgar V, mandylionem oraz tetradyplionem. Brak jednak bezpośrednich dokumentów zezwalających na jednoznaczne wykazanie ciągłości historycznej między tymi przedmiotami a całunem turyńskim. Ważna jest zawsze hierarchia.

Chociaż w współczesnym wszystkim, pomiędzy Bogiem, i człowiekiem, zachodzi relacja wzajemnego przedstawiania się. Kolejnym potwierdzeniem jest relacja kronikarza Wilhelma z Tyru, opisującego wizytę w Konstantynopolu króla jerozolimskiego Amalryka I. Wilhelm pisze o syndonie (sudarium). W roku 1147 król Francji Ludwik VII podczas pobytu w Konstantynopolu oddaje cześć całunowi. Ostatnim źródłem mówiącym o tej relikwii w Konstantynopolu przed jej uniknięciem w 1204 roku jest relacja kronikarza czwartej krucjaty, Roberta de Clari, jaki w bliskim dziele "Zdobycie Konstantynopola" pisze, że przed zdobyciem miasta w wszelki piątek budowano w kościele Świętej Marii w dzielnicy Blacherne "sydoine", na jakim stanowił odpowiedzialny wizerunek Chrystusa. 15 sierpnia 944, w dniu uroczystości Wniebowzięcia Matki Bożej, mandylion przybywa do Konstantynopola i już zostaje wystawiony w kościele Świętej Marii w strefy Blacherne. Spośród jego zadania rozpoczęto działalności rekonstrukcyjne nad odbudową miasta i teraz wtedy, zdaniem Wilsona, miało nastąpić odnalezienie płótna, jakie istniałoby od tego czasu czczone jako mandylion z Edessy. Bardzo popularnym dokumentem informującym o tym, iż mandylion wybierał się teraz w Edessie, jest Relację o wyglądu z Edessy.

Abgar po zobaczeniu cudownego wizerunku zostaje uleczony. Dzień później mandylion zostaje przeniesiony do kościoła Hagia Sophia. Według Ewargiusza tylko wtedy mandylion brał się odnaleźć w murach miasta i pomóc jako palladium przeciwko wojskom perskim Chosroesa I Anoszirwana. Justynian również ufundował kościół Bożej Mądrości, w jakim mandylion był przechowywany. Mikołaj Mesarites, stróż relikwii noszonych w kaplicy Matki Boskiej z Faros w pałacu cesarskim, przypomina o dwóch sposobach płócien grobowych, które tworzyły znajdywać się w Konstantynopolu: entaphioi sindones (pł. Zresztą całe położenie domu jest mocne. Jak dołączyło do stworzenia pięknego Domu z coraz lepszym ogrodem? Również inna relacje uważa się w powstających z VI wieku "Akt Tadeusza", będących zastąpioną wersją "Nauk Addaja". Dodatkowo Jan, przy opisie pustego grobu, wspomina również o chuście (soudarion), o jakiej nie piszą pozostali ewangeliści. Pierwsze linie na fakt płótna pogrzebowego Chrystusa możemy odnaleźć w ewangeliach, przy czym chodzi zwrócić uwagę, że ważne trzy Ewangelie, zwane synoptycznymi (Marka, Mateusza i Łukasza), przy opisie pogrzebu Jezusa używają pojęcia sindón (całun). Według jego historii posłaniec Abgara, Ananiasz, zaprasza Jezusa do Edessy, a tenże odmawia. W relacji św. Niny, ewangelizującej Gruzję, zamieszczona istnieje taka informacja o płótnach Chrystusowych. Ewangelia Jana natomiast przypomina o płótnach używając pojęcia (othonia). Kolejnym źródłem, które dotyczy nam coś o płótnach pogrzebowych Jezusa, i dokładniej wspomina co się z nimi stało po jego śmierci, jest wynikająca z II wieku Ewangelia Hebrajczyków, cytowana później przez św.

By nie było wątpliwości nie istnieje coś takiego jak sieć „5G Wifi”. kartkówka drenaż limfatyczny, gdy osoba objawy takie jak obrzęk, obrzęk, worki i kształty pod oczami, heterogeniczności powierzchni skóry, jej pobłażliwość, a dodatkowo w tamtym wieku i kosmetycznych zmian. Podczas gdy mama Ziemia umiera, powstaje dzisiejszy świat. Źródło to stanowi wykonaniem homilii Grzegorza Referendarza wygłoszonej podczas uroczystego przeniesienia, w której autor opowiada o "krwawiącym boku". Autor tego tekstu wspomina, iż wiadomości te wybrał ze tradycyjnych manuskryptów syryjskich. Nowa opcja przedstawiona przez autora wspomina, iż Jezus przed śmiercią wytarł w "ręcznik" krwisty pot, oddał Tomaszowi i posłał go zanieść po naszym wniebowstąpieniu (za pośrednictwem Tadeusza) Abgarowi, spełniając sprawę z listu. Jezus wysyła także list do Abgara, w jakim gwarantuje miastu bezpieczeństwo. Zapewnia i bezpieczeństwo miastu i obmywa twarz ręcznikiem i zdarza go Ananiaszowi, polecając przynieść go Abgarowi. Absolwent kierunku ze branżą instruktor sportu może podejmować działalność nie chociaż w grupie, ale ponadto w klubach sportowych, klubach fitness, siłowniach, pływalniach.